Fizarana I: Topimaso
Tsianjery: Ohabolana 15:1
Hifantohana Amin'ny Fianarana: Josoa 22; Efesiana 6:7; Jaona 7:24; Nomery 25; Ohabolana 15:1; 1 Petera 3:8, 9.
Tsy misy firenena tsy manana lalàna sy tany. Izany no zava-misy tamin'i Isiraely araka ny Baiboly, izay nahazo ny lalàn'Andriamanitra tao amin'ny Eksodosy ary nahazo ny tany tao amin'ny Josoa. Na izany aza, amin'ny maha-fanjakan'ny mpisorona azy, dia nila maha-izy azy matanjaka koa izy ireo, izay miorina amin'ny antsony amin'ny maha-vahoaka voafidy azy ho solontenan'Andriamanitra eto an-tany. Tsy haharitra izany maha-izy azy izany raha tsy misy singa roa fototra: ny fanoloran-tena tanteraka sy ny firaisan-kina. Izany lohahevitra izany no tena resahin'ny Josoa 22.
Amin'izao fotoana izao, efa resy sy nozaraina teo amin'ireo foko rehetra ny tany – fara fahakeliny, ampahany ihany (satria mbola misy asa hatao). Na inona na inona momba izany zava-misy izany, dia mbola nila nahatakatra i Isiraely ny dikan'ny hoe Isiraely. Ny filany hahatakatra ny maha-izy azy no tanjon'ny lahateny famaranana ao amin'ny boky, izay hita ao amin'ny Josoa 22:1–8, Josoa 23, ary Josoa 24:1–28.
Tahaka ny lahateny hita ao amin'ny toko faha-23 sy faha-24, ny tenin'i Josoa ao amin'ny Josoa 22:2–8 ho an'ny Robenita, ny Gadita, ary ny antsasaky ny fokon'i Manase, izay handeha hihazo ny ilany an-dafy amin'i Jordana, dia natao ho lahateny fanaovam-beloma. Ao amin'ilay lahateny, dia nambaran'i Josoa ny lalan'ny fanoloran-tena tanteraka, izay manomboka amin'ny fitiavana ary mifarana amin'ny fanompoana. Ny zava-nitranga nahakasika ireo foko an-dafin'i Jordana, ao amin'ny tapany faharoa amin'ny toko, dia mampiseho fa raha tsy misy firaisan-kina, ny fanoloran-tena tsirairay, na iombonana, amin'ny Tompo dia fandrahonana ho an'ny drafitr'Andriamanitra koa. Raha te haharitra ny olana miandry azy i Isiraely, dia tsy tokony hanadino ny maha-izy azy eo anatrehan'Andriamanitra sy eo anatrehan'ny namany izy ireo.
Fizarana II: Fanehoan-kevitra
Ny Josoa 22 dia mirakitra ny tantara farany ao amin'ny boky, izay alohan'ny lahateny fohy nataon'ilay mpitarika hajaina tamin'ireo foko an-dafin'i Jordana, izay, rehefa nanaraka ny didin'i Mosesy tamin'ny fanampiana ny rahalahiny tamin'ny fandresena, dia vonona ny hiampita hiverina eo an-dafin'i Jordana. Ny lahatenin'i Josoa dia nanantitrantitra fa na dia ho misaraka ara-jeografia aza izy ireo, dia mbola anisan'i Isiraely ihany ireo foko an-dafin'i Jordana ary tokony hiaina mifanaraka amin'izany. Ny hafany dia nifantoka tamin'ny maha zava-dehibe ny fanoloran-tena amin'ny fo manontolo ho an'i Yahweh ao anatin'ny tontolon'ny fanekena, izay mitaky fanompoana miorina amin'ny fitiavana. Na dia teo aza ny fisarahana ara-jeografia, dia nantsoina izy ireo mba hiray hina hatrany amin'ny fanolorany tena ho an'ny Torah sy ho an'Ilay nanome izany. Ny nananganana ny alitara dia ho toy ny fitsapana ny fanoloran-tenany sy ny firaisan-kinany.
Avy amin'ny Fitiavana mankany amin'ny Fanompoana
Ao amin'ny Josoa 22, ilay mpitarika an'i Isiraely dia manakaiky ny faran'ny iraka nampanaovina azy. Voazarazara ny tany, ary manana fifehezana somary tanteraka ny faritany sisa horesena i Isiraely. Manomboka izao ny fotoana fanaovam-beloma. Satria natoky i Josoa fa tsy hahita intsony ireo mpitarika ny foko an-dafin'i Jordana (izay hita fa diso haingana), dia nomeny azy ireo ny toromarika farany. Ao anatin'ny rafitra fanekena mahazatra, dia nidera azy ireo i Josoa noho ny nanarahany izay rehetra nandidian'i Mosesy sy izy tenany ary noho ny nanampiany ny rahalahiny nandritra ny fandresena (Jos. 22:2, 3). Avy eo dia nanantitrantitra ny fahatokian'Andriamanitra tamin'ny fanatanterahana ny fampanantenany izy ary nilaza fa fotoana tokony hialan'izy ireo sasatra izao (Jos. 22:4). Talohan'ny fiavian'izy ireo, dia namintina ny fototry ny Torah (lalàna) izy ary nanazava ny lalana mankany amin'ny fanoloran-tena tanteraka tamin'ny fehezanteny infinitive dimy, izay nandroso araka ny lojika avy amin'ny fitiavana mankany amin'ny fanompoana:
Voalohany, "hitia an'i Yahweh Andriamanitrareo" (Jos. 22:5, NKJV). Ny fitiavana no fototry ny toetran'Andriamanitra, ary manomboka amin'izany ny zava-drehetra. Ny fanompoana tsy misy fitiavana dia lalàna fotsiny. Fanoloran-tena toy izany dia fanodikodinana ny Torah, ary tsy eken'Andriamanitra izany. Miaraka amin'ny fandehanana sy ny fitandremana, ny fitiavana no famintinana ny lalàna efa tao am-bavan'i Mosesy talohan'ny nahafatesany (Deo. 10:12, 13, 20; Deo. 11:1; Deo. 6:4–15; Deo. 13:4, 5). Tsy misy fifanoherana eo amin'ny fanehoan'ny Testamenta Taloha sy Vaovao an'Andriamanitra: namorona ny olombelona Izy mba hanana fifandraisana Aminy miorina amin'ny fitiavana, fa tsy amin'ny tahotra. Araka ny nolazain'i Paoly tao amin'ny 1 Korintiana 13:2: Raha tsy misy "fitiavana," dia "tsy misy" isika (NKJV). Efa valiny ny fitiavantsika, fa tiantsika Izy satria izy no nitia antsika voalohany (1 Jao. 4:19). Ny zava-kendren'ny fitiavantsika dia voalanjalanja eo anelanelan'ny fiavahan'ny Mpahary (Elohim) sy ny maha-eo foana ny Tompontsika (Yahweh), izay mitoetra eo amin'ny vahoakany.
Faharoa, "handeha amin'ny làlany rehetra" (Jos. 22:5, NKJV). Mampiasa matetika ny fanoharana ny hoe "mandeha" ny Baiboly mba hilazana ny fifandraisan'Andriamanitra sy ny vahoakany. Maneho, etsy ankilany, ny fifandraisana akaiky ary, etsy ankilany, ny fifanarahana izany. Amin'ny heviny ara-bakiteny, Andriamanitra dia mandeha (Heb. hlk) miaraka amin'ny vahoakany (Eks. 13:21; ampitahao amin'ny Gen. 3:8). Amin'ny heviny ara-panahy, dia miantso azy ireo Izy mba hiara-mandeha Aminy. Noho izany, dia lasa mifandray ilay sary, satria "Mety hiara-mandeha va ny roa, raha tsy efa nifanaiky?" (Amo. 3:3, NKJV). Ankoatra izany, dia manondro ny fitondran-tena andrasana amin'ireo izay misafidy ny hiara-mandeha amin'Andriamanitra izany, araka ny hita ao amin'ny Levitikosy 26:23, 24: "[Raha] mbola hifandrafy Amiko ianareo, Izaho koa hifandrafy aminareo" (NIV).
Fahatelo, "hitandrina ny didiny" (Jos. 22:5, NKJV). Ny fitandremana ny lalàna ho fanehoana ny sitrapon'Andriamanitra dia vokatry ny fo feno fisaorana izay mahatakatra izay nataon'Andriamanitra. Ao anatin'ity filaharana ity, dia misy fandrosoana avy amin'ny fitiavana ho toy ny fanombohana, ny pitik'afo voalohany, mankany amin'ny fifandraisana feno fahatokisana, izay miteraka fankatoavana. Izany no mahatonga an'i Jaona hilaza fa "tsy mavesatra ny didiny" (1 Jao. 5:3, NKJV). Mazava fa ny tena fankatoavana dia avy amin'ny fitiavana, araka ny hita ao amin'ny tenin'i Jesosy tamin'ny mpianatra: " ‘Raha tia Ahy ianareo, dia hitandrina ny didiko’ " (Jao. 14:15, ESV). Ny fitandremana ny lalàna dia hitondra fiainana ho an'i Isiraely (Lev. 18:5)—tsy fiainana amin'ny hevitry ny hoe famonjena fa fiainana be dia be eo amin'ny tany. Tamin'ny fanarahana ny fitsipika masina, dia afaka nanangana fiarahamonina marina sy miroborobo i Isiraely, izay ho vavolombelona maneran-tany ny fahombiazany.
Fahefatra, "hifikitra Aminy" (Jos. 22:5, NKJV). Ny matoanteny hebreo dbq dia midika koa hoe "miraikitra" na "miraikitra mafy" amin'ny heviny ara-bakiteny sy ara-panoharana. Amin'ny farany, dia manondro toe-javatra misy fankatoavana, fitiavana ary fifandraisana akaiky izany. Ny fisehoan'ilay teny voalohany dia manoritsoritra lehilahy miraikitra amin'ny vadiny ao anatin'ny fanambadiana: "Koa noho izany, ny lehilahy dia handao ny rainy sy ny reniny ka hiraikitra [dbq] amin'ny vadiny, ary ho nofo iray ihany izy ireo" (Gen. 2:24, NKJV). Izany didy hifikitra izany ihany, fa amin'i Yahweh, izay alohan'ny fiantsoana ny hitia sy ny hankatoa Azy koa, dia hita ao amin'ny Deoteronomia 30:20, izay nanoloran'i Mosesy ny antony koa: " ‘Fa Izy no fiainanao’ " (NKJV). Tahaka ny mpamonjy aina ho an'ny olona rendrika, dia tokony hifikitra amin'Andriamanitra ho fanantenany tokana i Isiraely. Mampahatsiahy ny filana ny faharetana sy ny fiziriziriana amin'ny fitazonana ny fifandraisana amin'Andriamanitra ilay sary, ao amin'ny tany sy amin'ny fotoana izay hiadian'ny fanelingelenana maro be ny sainy.
Farany, "hanompo Azy amin'ny fonareo rehetra sy amin'ny fanahinareo rehetra" (Jos. 22:5, NKJV). Ny fomba fiteny hoe "manompo an'i Yahweh" dia miseho in-56 ao amin'ny Testamenta Taloha ary matetika dia midika hoe "mivavaka" na "mitandrina ny fanekena amin'ny fahatokiana." Ny fanompoana an'i Yahweh no antony naseho an'i Farao tamin'ny fiavian'i Isiraely avy tany Ejipta: " ‘Dia lazao aminy hoe: Izao no nolazain'i Jehovah, Andriamanitry ny Hebreo: Avelao handeha ny oloko, mba hanompo Ahy any an-efitra’ " (Eks. 7:16, NKJV; ampitahao amin'ny Eks. 12:31). Rehefa nandao an'i Ejipta i Isiraely, dia nanova tompo tamin'ny fanekena ny hanompo an'i Yahweh fa tsy an'i Farao. Tamin'ny fanompoana an'Andriamanitra, dia hiaina fitahiana izy ireo ary hanatanteraka ny tanjony hitahiana ny fianakaviana rehetra eto an-tany. Farany, ireo voavotra koa dia nantsoina hanompo an'Andriamanitra mandrakizay (Apok. 22:3). Noho izany, ny olombelona dia tsy mahita ny tena maha-izy azy raha tsy rehefa manompo an-tsitrapo ny Mpahary azy amin'ny fitiavana. Ity fampifangaroana ny fitiavana amin'ny fanompoana ity no mifanohitra amin'ny fisiana: rehefa miaina mba hanompo ny tenany ny voaary, dia tsy mahita afa-tsy fikorontanana, fahakiviana ary fahafatesana izy ireo. Fa rehefa manolo-tena amin'ny sitrapon'ny Mpahary izy ireo ary manary ny fitondran-tena manompo tena, dia mahita ny tena tanjona, fahafaham-po ary fiainana be dia be. Hitantsika io hevitra io ihany ao ambadiky ny fanambaran'i Jesosy ao amin'ny Lioka 9:24: " ‘Fa na zovy na zovy no ta-hamonjy ny ainy, dia ho very izany; fa na zovy na zovy no very ny ainy noho ny Amiko, dia hamonjy izany’ " (NKJV).
Rehefa avy nanao ny lahateny fanaovam-beloma i Josoa, dia nitso-drano ireo foko an-dafin'i Jordana izy ary nampandeha azy ireo ho any amin'ny lovany (Jos. 22:6). Natao ho tenin'i Josoa farany ho azy ireo ireo teny ireo, saingy taoriana kelin'izany, ny trangan'ilay alitara dia hitsapa ny fahatapahan-keviny hanaraka ny torohevitr'i Josoa. Ny tsy fisian'ny firaisan-kina dia hivadika olana nandritra ny tantaran'i Isiraely. Fotoana fohy taorian'ny nahafatesan'i Josoa, ny tsy fahombiazan'izy ireo ny hitia, handeha, hankato, hifikitra ary hanompo dia nampiseho ny tsy fisian'ny firaisan-kina ara-teolojia, araka ny hita ao amin'ny bokin'ny Mpitsara, izay nitarika ho amin'ny faharavan'i Isiraely tamin'ny farany. Tamin'ny faran'ny boky, ny ady an-trano dia saika nampitsahatra ny Benjamita (Mpitsara 20, 21). Na dia nitondra firaisan-kina ara-politika sy ara-panahy aza ny fanjakan'ny mpanjaka tafaray nandritra ny fotoana fohy, dia tsy naharitra izany toe-javatra izany. Taorian'ny fisarahana teo amin'ny foko avaratra sy atsimo, dia tsy firenena iray intsony i Isiraely. Ny fivadiham-pinoana dia hita fa hery mampisaraka sy mampisaraka. Ny tantaran'i Isiraely dia manazava fa ny firaisan-kina sy ny fanoloran-tena tanteraka dia mifampiankina.
Fizarana III: Fampiharana eo Amin'ny Fiainana
Fifandraisana Maharitra
Ao amin'ny Baiboly, ny fifandraisan'Andriamanitra amin'ny vahoakany dia ampitahaina amin'ny fanambadiana, miaraka amin'Andriamanitra ho toy ny vady be fitiavana ary i Isiraely ho toy ny vady tsy mahatoky. Ity fanoharana ity dia manazava ny hevitry ny fitiavan'Andriamanitra tsy miova mifanohitra amin'ny tsy fankatoavan'i Isiraely. Ao amin'ny Testamenta Vaovao, ny fiavian'ny Mesia nampanantenaina dia ampitahaina amin'ny lanonana fampakaram-bady.
Eritrereto ny zavatra niainanao manokana amin'ny maha-vady anao, raha manambady ianao, na saintsaino ny amin'ny namana akaiky anananao ary diniho ny fomba maha-zava-dehibe ny fomba fanamboaran'i Josoa ny fanoloran-tena tanteraka ho an'ny fifandraisana sambatra sy maharitra. Saintsaino tsirairay avy amin'ireto asa ilaina manaraka ireto sy ny fomba anomezany anjara amin'ny fahombiazan'ny fifandraisana:
Firaisan-kina Maharitra
“Gaga ny mpitsidika iray tao amin'ny hopitaly ho an'ny adala rehefa nahita fa mpiambina telo monja no niambina ireo marary saina zato mampidi-doza. Nanontany ny mpitari-dalana azy izy hoe: 'Tsy matahotra ve ianareo sao haresen'ireo olona ireo ny mpiambina ka handositra?' 'Tsia,' hoy ny valiny. 'Tsy miray saina mihitsy ny adala.' ” —Michael P. Green, 1500 Illustrations for Biblical Preaching (Grand Rapids, MI: Baker Books, 2000), p. 65.
Ao anatin'ny aretintsika ara-panahy, dia sarotra amintsika ny miray saina. Avy amin'ny fomba fijerin'ny Testamenta Vaovao, ny firaisan-kina ao amin'ny fiangonana dia fahagagana tanterahin'ny Fanahy Masina miaraka amintsika (Efes. 5:2–15).
Eny na tsia: Mandray anjara amin'ny fisarahana ao amin'ny fiangonana ve ianao, sa miasa mba hampiroborobo ny firaisan-kina?
Noho ny valin-teninao etsy ambony, raha mahita ny tenanao manakantsakana ny firaisan-kina ianao, ahoana no ahafahanao manova ny fahazarana sy ny toe-tsainao mba ho lasa hery mampiray kosa?
Add comment
Comments